Pulse of love 10/12/2013

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2021

Μήπως η πνευματικότητά σου είναι απλώς ενα "χόμπυ" για σένα;

Η Εσωτερική, Αυτογνωστική Εργασία, δεν είναι για τους λιπόψυχους, τους ερασιτέχνες αναζητητές, τους συλλέκτες γνώσεων κι εμπειριών. 

Δεν είναι γι' αυτούς που επιζητούν ακροατήριο για να μοιραστούν τις όποιες "υπερβατικές" τους εμπειρίες, τις επικοινωνίες τους με αγγέλους και ανώτερα επίπεδα συνείδησης ή να δείξουν στους άλλους το πόσο "προχωρημένοι" είναι στη χώρα του Παράξενου. 

Δεν είναι γι' αυτούς που πασκίζουν να γίνουν "καλύτεροι άνθρωποι", ούτε γι' αυτούς που ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια την ηθική κάποιου δόγματος. 

Επίσης δεν είναι γι' αυτούς που δεν θέλουν να ξεβολευτούν και να κοιτάξουν κατάματα τα σκουπίδια που κρύβουν ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ. 

Είναι γι' αυτούς που ανελέητα και διακαώς επιζητούν να δουν ποιοι αληθινά είναι με κάθε κόστος! 

Είναι γι' αυτούς που δεν θέλουν πια να κρύβονται πίσω από το ένδυμα της ανωριμότητας, της γελοιότητας και του εγωπαθούς, ναρκισσιστικού εαυτού τους. 

Αυτούς τους ανταμείβει με Φως, με Καθαρότητα και Διαύγεια Συνείδησης, και με την Αγάπη που δεν έχει αντίθετο της το μίσος γιατί είναι πέρα από τα αντίθετα. Μια Αγάπη παντελώς άγνωστη στον περισσότερο κόσμο και μια Ταπεινότητα ψιλόβροχου σε καλοκαιρινό δειλινό!

Αν δεν φθάσω σε σημείο αγανάκτησης για την μηχανική καθημερινότητα μου, αν εξακολουθώ να αποζητώ το βόλεμα μου και μόνο, με κάποιες ψευτοαναλαμπές πνευματικότητας, έτσι για να πασπαλίζω τη μιζέρια μου, δεν θα έχω πρόσβαση στο Εσωτερικό μου Χρυσάφι. 

Αν η Εσωτερική μου Αναζήτηση είναι ένα "πνευματικό χόμπυ" θα παραμείνω δια παντός σε ύπνο, βυθισμένος στη Λήθη, με τις δυνάμεις του Θανάτου να με σέρνουν πέρα-δώθε γλυκαίνοντας με σποραδικά με καραμέλες ηδονής. 

Αν δεν εδραιωθεί μέσα μου η βαθιά επιθυμία κι ανάγκη να βρω ποιός Είμαι, να Θυμηθώ ποιος Είμαι, κανένα Σύστημα, καμιά τεχνική, κανένα βιβλίο, καμιά γνώση και κανένας άνθρωπος δεν θα μπορέσει να με βοηθήσει να εκπληρώσω αυτό για το οποίο βρίσκομαι σ' αυτόν τον πλανήτη. 

Το Εξαίσιο Μυστικό θα αποτραβιέται διαρκώς από εμένα κι ανελέητα θα οδηγούμαι στην ανυπαρξία...

Ντέμη Κυριάκου